De muskusrattenbestrijders van Waterschap Zuiderzeeland vingen in 2021 3185 muskusratten. Dit is een daling van ruim 20% ten opzichte van 2020. In het hele beheergebied zijn afgelopen jaar geen beverratten aangetroffen. Muskus- en beverratten vormen een risico voor dijken en de natuur.

De muskusrattenpopulatie in heel Nederland neemt verder af en daardoor vangen de muskusrattenbestrijders minder muskusratten. In 2021 vingen zij 44.995 muskusratten. Ter vergelijking: in 2020 waren dit 47.772 muskusratten. Doel is om uiterlijk in 2034 de muskusratten terug te dringen tot aan de landsgrenzen.

Muskus- en beverratten zijn schadelijk omdat ze holen en gangen in dijken graven

De dieren worden bestreden omdat ze schade brengen aan waterkeringen en oevers. Ook maken ze nestkommen met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen. Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland, ze zijn hier door menselijk handelen terecht gekomen. Ook hebben de dieren bij ons nauwelijks natuurlijke vijanden.

Muskus- en beverratten zijn een bedreiging voor de biodiversiteit

Daarom staan ze allebei op de Europese lijst van Invasieve soorten. Ze eten planten als riet en lisdodde weg, en verdringen daardoor inheemse diersoorten zoals de zwarte stern, de roerdomp en de kleine karekiet. Deze vogels leven in het riet, waar ook de muskus- en beverratten hun leefomgeving hebben.

Muskusrattenvangst in 2021 in Flevoland

Ook interessant