Henk Peppelenbos is bij de Biezenburcht op de Knardijk bij Zeewolde helemaal in zijn element. Het ene na het andere koppel grauwe ganzen strijkt neer in het water waar hij over uitkijkt. ‘Die hebben hun buik weer vol gegeten en komen hier rusten.’ Voor de dijk een veld -vooral uitgebloeide- bloemen. ‘We zijn eigenlijk te laat. Vorige week stond het hier nog allemaal in bloei. Schitterend.’

Het bloemenveld is een idee van Henk, die als opzichter van de dijken in Zuidelijk en Oostelijk Flevoland verantwoordelijk is voor het maaien op de waterkeringen. ‘Vroeger hielden we de begroeiing op de dijken liefst zo kort mogelijk en hadden bloemen en kruiden weinig kans.’ 

Biodiversiteit

Maar tegenwoordig krijgt de biodiversiteit veel meer aandacht en wordt het maaien toch iets anders aangepakt. ‘We willen meer biodiversiteit op de dijken zonder dat de veiligheid van de dijk in gevaar komt. De planten zelf en de dieren die hier leven, kunnen  daarvan profiteren. En dat betekent dat bijvoorbeeld bloemen op de dijk meer kans krijgen. ‘Fantastisch’, vindt Henk. ‘Ik ben daar een groot voorstander van.

Meer groen

Henk pleit voor wat minder ‘strakke voetbalvelden’ op de dijken. Wat hem betreft vervult het waterschap een voorbeeldfunctie. ‘De biodiversiteit holt achteruit, daar kunnen we met elkaar iets aan doen. Meer groen in de tuinen bijvoorbeeld, maar dan dus ook op onze dijken.’

Minder maaien

Door aannemers niet meer zo vaak te laten maaien en ook op andere momenten in het seizoen te maaien, draagt Henk daar een steentje aan bij. ‘Beleid is om drie keer per jaar te maaien en vier keer per jaar te klepelen. Bij dat laatste wordt het gras fijngemalen en blijft het vervolgens liggen. Dan zijn het meststoffen die de biodiversiteit tegenwerken, dat willen we liever niet. Ik maai het liefst twee keer later in het seizoen en klepelen doen we één á twee keer. Daardoor krijgen meer planten- en diersoorten een kans.’

Henk zou het liefst nog wel wat meer flexibiliteit willen in de maaidata. ‘Zodat je per plek kunt schuiven om de biodiversiteit te vergroten. Ik doe dat nu ook op sommige plekken en zie zoveel leven en bloemen ontstaan.’ 
Op enkele van zijn dijken groeien daardoor meerdere orchideëensoorten en op de Knardijk groeide het bloemenzaad met een kruiden- en grasmengsel uit tot een schitterend bloeiend veld.

Bij het waterschap wordt dat nieuwe maaien ook steeds meer geaccepteerd, stelt Henk. ‘We hebben proefstukjes gemaakt op de Bremerberg- Harder- en Knardijk. Veilige dijken zijn natuurlijk ontzettend belangrijk, maar we willen nou eenmaal ook de natuur een handje helpen.’
In de coronatijd veranderde het werk van de opzichter niet heel veel, hij werkt vaak alleen. ‘Het werk ging wel wat minder vlot en volledig. Vergaderen gaat al een tijdje alleen via schermpjes, dat vind ik maar niks. Gelukkig komt er nu wat meer ruimte voor fysiek overleg, dat past mij beter.